فدرال رزرو با چالش نقدینگی فدرال رزرو در بازار رپو روبروست که منجر به افزایش جزئی نرخ مؤثر وجوه شده است. با وجود تلاش ها برای تامین نقدینگی، تقاضای کمی وجود دارد و فدرال رزرو به دنبال راه حل هایی مانند خرید اوراق خزانه داری برای مدیریت این تنش ها و تثبیت نرخ ها است.
ما اخیرا زیاد نگران تنگی در بازار رپوی ایالات متحده نیستیم. این نشان می دهد که محیط نقدینگی ناهماهنگ است. به نظر می رسد شرکت کنندگان واجد شرایط در رپوی دائمی نیازی به آن ندارند، زیرا تقاضای کمی برای آن وجود دارد. این برای فدرال رزرو ناامیدکننده است، زیرا می بیند نرخ مؤثر وجوه به آرامی در حال افزایش است. خرید اوراق خزانه داری از تاریخ 1 آذر (اول دسامبر) با اینکه از کمال به دور است، اما کارساز خواهد بود. پرداختن به چالش نقدینگی فدرال رزرو یک اولویت است.
چالش نقدینگی فدرال رزرو؛ فشار زیرساخت ها و راه حل های دست وپاگیر
فدرال رزرو با درجه ای از ناامیدی، آخرین افزایش جزئی نرخ مؤثر وجوه را زیر نظر خواهد داشت. این وضعیت بخشی از چالش نقدینگی فدرال رزرو است. اکنون این نرخ تنها 2 نقطه پایه (basis point) پایین تر از نرخ پرداختی بر ذخایر اضافی (3.90٪) است. بیشتر بانک ها در پنجره ذخایر اضافی اقدام به سپرده گذاری خواهند کرد. بازیگرانی که نمی توانند، با سپرده گذاری در پنجره وجوه فدرال رزرو کار خود را راه خواهند انداخت. جایگزین دیگر، نرخ رپوی معکوس فدرال رزرو است که در کف نرخ وجوه فدرال رزرو قرار دارد. این نرخ اخیرا به طور کلی بی اهمیت شده است، زیرا با نرخ 3.75٪، پایین تر از سایر گزینه ها قرار دارد.
پویایی مهم در حال حاضر، تنگی در بازار رپو است. نرخ SOFR، که عملا نرخ وثیقه عمومی است، تا 4٪ افزایش یافته بود و بنابراین، به مراتب بالاتر از نرخ ذخایر اضافی قرار گرفته بود. این امر باعث شده است که نرخ مؤثر وجوه بالاتر رود، زیرا نقدینگی از این بخش به سمت رپوی بازار جذب می شود. از این رو، افزایش تدریجی نرخ مؤثر وجوه رخ داده است. این افزایش خفیف است. اما وضعیت خوبی نیست، زیرا فدرال رزرو ترجیح می دهد این نرخ ثابت و بدون تغییر باشد. این وضعیت منعکس کننده چالش نقدینگی فدرال رزرو در مدیریت نرخ ها است. حرکت در آن نشانه ای از وجود درجه ای از تنش بین بخش های مختلف نقدینگی است.
در همین حال، فدرال رزرو آماده است تا از طریق تسهیلات رپوی دائمی خود به شرکت کنندگان واجد شرایط نقدینگی ارائه دهد، اما تقاضای زیادی برای چنین نقدینگی وجود نداشته است. این وضعیت یکی از جنبه های چالش نقدینگی فدرال رزرو محسوب می شود. احتمالا این به این دلیل است که دلالان اولیه و موسسات سپرده گذاری تایید شده، کسانی نیستند که دچار کمبود نقدینگی شده اند.
اما در عین حال، این شرکت کنندگان واجد شرایط توانایی متعادل کردن نیازهای نقدینگی در سراسر بازار را دارند. از این رو، ناامیدی احتمالی فدرال رزرو، زیرا آنها آماده تامین نقدینگی هستند، ظاهر قضیه نشان می دهد که نیاز به نقدینگی وجود دارد، اما جذب آن حداقل است.
ما همچنان ذخایر بانکی را کافی می دانیم، اما ساده ترین راه برای فدرال رزرو جهت تاثیرگذاری بر شرایط نقدینگی در حال حاضر، خرید اوراق خزانه داری و در نتیجه ترغیب به افزایش ذخایر بانکی است. با این حال، این یک راهکار ناکارآمد برای حل تصور تنگی نقدینگی و چالش نقدینگی فدرال رزرو است.
بسیار بهتر است که تسریع در کاهش پیشنهادی الزامات نسبت نقدینگی تکمیلی را در دستور کار قرار دهند، که به بانک های بزرگتر اجازه می دهد ترازنامه بیشتری را به کار گیرند. با توجه به وضعیت موجود، نرخ مؤثر وجوه مستعد معامله بالاتر از نرخ ذخایر اضافی است. این از لحاظ فنی مشکلی نخواهد بود. بانک ها سپس به پنجره نرخ وجوه روی می آورند تا از یک فراتر رفتن واقعا قابل توجه جلوگیری کنند.
در مجموع، ما همه این موارد را قابل مدیریت و نه دلیلی برای نگرانی می دانیم. اما این چیزی است که فدرال رزرو تصمیم به رسیدگی به آن خواهد گرفت تا چالش نقدینگی فدرال رزرو را مهار کند، عمدتا با خرید اوراق خزانه داری بیش از بازپرداخت اوراق بهادار با پشتوانه رهن (MBS) (شروع از 1 آذر). در همین حال، شواهدی از آرامش در بازار رپو در 24 ساعت گذشته مشاهده شده است که باید کمک کننده باشد و در صورت پایدار بودن، می تواند به کاهش نرخ مؤثر وجوه نیز کمک کند.
فراتر از کوتاه مدت ترین سررسیدها، اوضاع بسیار آرام تر است
با وجود مسائل زیرساختی، تاثیر معناداری بر نرخ های بازار با سررسید پس از پایان سال وجود نداشته است. این نشان می دهد که چالش نقدینگی فدرال رزرو عمدتا در سررسیدهای کوتاه مدت است. در اوراق قرضه، بازدهی 2 ساله و 10 ساله تصویری از ثبات را نشان داده اند. اوراق 2 ساله با اهمیت بسیار کمی نسبت به اینکه آیا فدرال رزرو در آذر ماه (دسامبر) کاهش نرخ انجام می دهد یا خیر، معامله می شود، بر این اساس که فدرال رزرو به هر حال در برنامه کاهش نرخ است و نرخ وجوه را به سمت 3٪ کاهش خواهد داد.
این نظریه می گوید که اگر توقفی در آذر ماه (دسامبر) وجود داشته باشد، تنها یک توقف موقت است. غنای پایدار مرتبط با اوراق 5 ساله در منحنی نیز همین داستان را بیان می کند.
بازدهی 10 ساله به راحتی بالای 4.1٪ معامله می شود و از زمانی که رئیس پاول درباره کاهش نرخ در آذر ماه (دسامبر) تردید ایجاد کرد، در این سطح باقی مانده است. انتشار داده های سخت آینده حرف آخر را خواهد زد، از جمله حدی از تحمل برای داده های ضعیف اشتغال با توجه به شوک های سمت عرضه. این نشان دهنده حدی از تحمل برای داده های فعالیت ضعیف است. به همین دلیل، مدیریت چالش نقدینگی فدرال رزرو در کنار سایر چالش های اقتصادی اهمیت می یابد.
مسئله بزرگتر، محیط تورمی 3٪ و چشم انداز افزایش آن در کوتاه مدت (تحت تاثیر تعرفه ها) است. بازدهی 10 ساله برای بازگشت به زیر 4٪ به یک گزارش اشتغال واقعا ضعیف در روز پنجشنبه نیاز خواهد داشت. به احتمال زیاد ما شاهد یک رقم اشتغال متوسط خواهیم بود و این باعث می شود که بازدهی 10 ساله به منطق افزایش جزئی بیشتر فکر کند.
در این تحلیل به بررسی وضعیت نقدینگی در بازار رپوی ایالات متحده و واکنش فدرال رزرو به آن پرداختیم. مشاهده شد که با وجود تلاش های فدرال رزرو برای مدیریت نرخ ها و تامین نقدینگی، چالش هایی همچنان پابرجا هستند. این مسائل بیشتر در سررسیدهای کوتاه مدت تاثیرگذار بوده و بر نرخ های بلندمدت بازار تاثیر چشمگیری نداشته اند، با این حال فدرال رزرو در تلاش است تا با ابزارهایی مانند خرید اوراق خزانه داری به این وضعیت رسیدگی کند و ثبات را به بازار بازگرداند.