در حالی که دلار آمریکا دو هفته متوالی زیان ده را پشت سر گذاشته، عدم قطعیت ها پیرامون آینده دلار آمریکا تشدید شده است. این وضعیت عمدتا ناشی از روایت محتاطانه فدرال رزرو در مورد کاهش نرخ بهره در دسامبر، و همچنین تاخیر در انتشار داده های اقتصادی حیاتی به دلیل تعطیلی دولت آمریکا است که تحلیل چشم انداز اقتصاد کلان را دشوار می کند.
- دلار آمریکا دومین هفته متوالی زیان ده خود را به پایان رساند.
- گمانه زنی ها برای کاهش مجدد نرخ بهره توسط فدرال رزرو در دسامبر (آذر ماه) همچنان کاهش یافت.
- جمهوری خواهان و دموکرات ها برای پایان دادن به تعطیلی دولت آمریکا به توافق رسیدند.
هفته ای که گذشت
دلار آمریکا (USD) در این هفته نتوانست روند نزولی جاری را معکوس کند و همین امر باعث شد شاخص دلار آمریکا (DXY) برای دومین هفته متوالی عقب نشینی کند. با این حال، این شاخص رد شدن خود را از اوج های چند هفته اخیر در شمال مانع روانی 100.00 که در تاریخ 15 آبان (5 نوامبر) تعیین شده بود، بیشتر گسترش داد. آینده دلار آمریکا در گرو تصمیمات آتی فدرال رزرو خواهد بود.
با این حال، حرکت نزولی دلار علیرغم روایت سرسختانه و تندروانه از سوی بسیاری از تعیین کنندگان نرخ فدرال رزرو اتفاق افتاد، که به نوبه خود باعث کاهش بیشتر گمانه زنی ها برای کاهش یک چهارم واحدی دیگر نرخ بهره در دسامبر (آذر ماه) شد. این شرایط ابهاماتی را درباره آینده دلار آمریکا ایجاد می کند.
خبرهای مثبت از صحنه سیاسی آمریکا، که در آن هم جمهوری خواهان و هم دموکرات ها به نقطه مشترکی برای پایان دادن به تعطیلی تاریخی دولت فدرال آمریکا رسیدند، نیز به دلار کمکی نکرد.
در بازار بدهی آمریکا، بازده اوراق خزانه آمریکا عمدتا با روندی مثبت در سراسر منحنی معامله شد که در تضاد با عملکرد دلار بود.
پاول درباره کاهش نرخ بهره در دسامبر (آذر ماه) هشدار می دهد؛ با عمیق تر شدن بحث در کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC)
نشست اواخر مهر ماه (اکتبر) فدرال رزرو دقیقا همان چیزی را ارائه کرد که بازارها انتظارش را داشتند: کاهش یک چهارم واحدی نرخ بهره، که با رای قاطع 10 به 2، اگرچه نه با اجماع کامل، تصویب شد. این اقدام نرخ بهره معیار را به 3.75٪ تا 4.00٪ کاهش داد که عمدتا مطابق با انتظارات بود اما همچنان برای برانگیختن بحث در داخل بانک مرکزی کافی بود.
آنچه بسیاری را غافلگیر کرد، خود کاهش نرخ بهره نبود، بلکه تصمیم فدرال رزرو برای شروع مجدد بی سروصدای خرید اوراق خزانه در مقیاس کوچک بود. مقامات این اقدام را یک گام فنی برای کاهش فشارهای نوظهور در بازارهای پول توصیف کردند، اما پیام روشن بود: نقدینگی بیش از حد مورد رضایت آنها در حال انقباض است.
در کنفرانس خبری خود، رئیس جروم پاول به سمت عدم قطعیت متمایل شد. او تاکید کرد که کمیته دچار اختلاف نظر است و از سرمایه گذاران خواست که کاهش نرخ بهره در دسامبر (آذر ماه) را قطعی ندانند. لحن او به طرز محسوسی محتاطانه بود، یادآوری ای مبنی بر اینکه سیاست گذاران همچنان با سیگنال های متناقض دست و پنجه نرم می کنند: تورم سرسخت از یک سو و بازار کار رو به خنکی اما نه در حال فروپاشی از سوی دیگر.
بازارها، به نوبه خود، حرف پاول را باور کردند اما نه کاملا به ظاهر آن. قیمت گذاری آتی اکنون به معنای تقریبا 11 واحد پایه تسهیل اضافی تا پایان سال و تقریبا 80 واحد پایه تا پایان سال 1405 (2026) است که کمتر از انتظارات معامله گران تنها یک هفته پیش بود.
کاهش نرخ بهره در دسامبر (آذر ماه) جذابیت خود را از دست می دهد
مقامات فدرال رزرو این هفته را به سیگنال دهی طیف وسیعی از دیدگاه ها در مورد چشم انداز سیاست پولی گذراندند و تاکید کردند که بانک مرکزی تا چه حد پیش از نشست دسامبر (آذر ماه) خود دچار اختلاف نظر است.
مری دیلی، رئیس فدرال رزرو سانفرانسیسکو، بارها اظهار داشت که او معتقد است سیاست پولی آمریکا در حال حاضر در «موقعیت خوبی» قرار دارد. او استدلال کرد که خطرات مربوط به ماموریت دوگانه فدرال رزرو پس از دو کاهش نرخ بهره در سال جاری، عمدتا متعادل هستند و خاطرنشان کرد که مقامات باید با ذهنی باز به سمت دسامبر (آذر ماه) حرکت کنند. دیلی پیشنهاد کرد که سیاست گذاران قبل از تصمیم گیری در مورد گام بعدی خود، هم تورم، که هنوز بیش از حد چسبنده است، و هم نشانه هایی از خنک شدن بیشتر در بازار کار را زیر نظر خواهند داشت.
آلبرتو موسالم، رئیس فدرال رزرو سنت لوئیس، لحنی محتاطانه تر اتخاذ کرد و گفت که فدرال رزرو باید در مورد هرگونه تسهیل اضافی با احتیاط عمل کند. او به تورمی اشاره کرد که هنوز به 3٪ نزدیک تر است تا هدف 2٪، همراه با فعالیت اقتصادی مقاوم و شرایط مالی عموما تسهیلی. به نظر او، سیاست پولی نزدیک به خنثی است و فضای کمی برای خطا باقی می گذارد.
رافائل باستیک، رئیس فدرال رزرو آتلانتا، اندکی پس از اعلام برنامه خود برای بازنشستگی در پایان بهمن ماه (فوریه)، گفت که او طرفدار حفظ ثبات نرخ ها است تا زمانی که شواهد کاملا قانع کننده ای مبنی بر بازگشت تورم به 2٪ وجود داشته باشد. او تاکید کرد که ریسک بزرگ تر همچنان مربوط به ثبات قیمت ها است تا بازار کار.
استفان میران، عضو هیئت مدیره فدرال رزرو، رویکرد متفاوتی در پیش گرفت و باور خود را تکرار کرد که خوانش های اخیر تورم، گذشته نگر و اغراق آمیز هستند. او استدلال کرد که کاهش تورم مسکن، خود بخش زیادی از کار را برای خنک کردن فشارهای قیمتی انجام داده است و در نتیجه، سیاست پولی اکنون بیش از حد محدودکننده است.
سوزان کالینز، رئیس فدرال رزرو بوستون، که از کاهش نرخ بهره ماه گذشته حمایت کرده بود، هشدار داد که آستانه برای تسهیل بیشتر در کوتاه مدت همچنان بالا است. او به تورم هنوز بالا اشاره کرد و اختلافات درون FOMC را تایید کرد، اختلافاتی که خود رئیس پاول هنگام هشدار مبنی بر اینکه کاهش دیگری در دسامبر (آذر ماه) «دور از» تضمین است، به آن اشاره کرده بود.
نیل کاشکاری، رئیس فدرال رزرو مینیاپولیس، فضای اقتصادی را ترکیبی توصیف کرد. به نظر او، تورم در حدود 3٪ هنوز بیش از حد بالا بود، اما او همچنین نشانه هایی از تضعیف بخش هایی از بازار کار را مشاهده کرد. در مصاحبه ای، او گفت که با توجه به مقاومت اقتصادی، از کاهش نرخ بهره در مهر ماه (اکتبر) حمایت نکرده است و اعتراف کرد که در مورد دسامبر (آذر ماه) نامطمئن است.
بث هماک، رئیس فدرال رزرو کلیولند، اشاره کرد که مایل است سیاست پولی را در موقعیتی نگه دارد که به کاهش تورم کمک کند، و این امر نشان می داد که او در حال حاضر به کاهش دیگری علاقه مند نیست. او و دیگران در حال بررسی این موضوع هستند که آیا یک کاهش پیگیری شده، پیشرفت در مهار تورم را در لحظه ای حساس به خطر می اندازد یا خیر.
در پایان هفته، جفری اشمید، رئیس فدرال رزرو کانزاس سیتی، گفت که نگرانی های او در مورد تورم بسیار فراتر از تاثیر فوری تعرفه ها است. اظهارات او نشان می داد که ممکن است در دسامبر (آذر ماه) دوباره مخالفت کند اگر کمیته تصمیم به کاهش هزینه های استقراض بگیرد، همانطور که در مهر ماه (اکتبر) انجام داد.
در مجموع، این اظهارات تصویری از دست و پنجه نرم کردن فدرال رزرو با جریان های متضاد ارائه می دهد: تورمی که در حال کاهش است اما همچنان چسبنده، بازار کاری که به طور ناموزون در حال خنک شدن است، و اقتصادی که از دست دادن حرکت خودداری می کند.
با وجود اختلاف آشکار مقامات، تصمیم دسامبر (آذر ماه) در حال تبدیل شدن به یکی از بحث برانگیزترین جلسات در حافظه اخیر است.
بازگشایی پایان کار نیست؛ بازارها با داده های از دست رفته دست و پنجه نرم می کنند
روز چهارشنبه، رئیس جمهور دونالد ترامپ سرانجام یک لایحه جدید تامین مالی دولتی را امضا کرد و به بن بست تلخ بین جمهوری خواهان و دموکرات ها و طولانی ترین تعطیلی دولت در تاریخ آمریکا پایان داد.
تعطیلی دولت 43 روز به طول انجامید و ناشی از یک اختلاف کلیدی بود: دموکرات ها در سنا از تصویب لایحه تامین مالی خودداری کردند، مگر اینکه شامل تمدید یارانه های مراقبت های بهداشتی برای آمریکایی های کم درآمد باشد. جمهوری خواهان مقاومت کردند و هیچ یک از طرفین کوتاه نیامدند. نتیجه تقریبا شش هفته عدم پرداخت حقوق به کارکنان فدرال، تعطیلی یا محدودیت شدید آژانس ها، و دولتی بود که با حداقل منابع کار می کرد.
این اختلال حتی به تقویم داده های اقتصادی نیز سرایت کرد. اداره آمار کار (BLS) نتوانست گزارش مشاغل مهر ماه (اکتبر) خود را منتشر کند و مجموعه ای از ارقام کلیدی تورم که برای اواسط مهر ماه (اکتبر) برنامه ریزی شده بود نیز به تعویق افتاد.
کارولین لیویت، سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید، روز چهارشنبه گفت که این ارقام ممکن است اصلا منتشر نشوند، حتی با اینکه تعطیلی پایان یافته است، زیرا تیم های نظرسنجی نتوانستند داده های حساس به زمان مورد نیاز خود را جمع آوری کنند.
لیویت می گوید که کمبود اطلاعات «به طور دائم» برخی از شاخص های اقتصادی برای مهر ماه 1404 (اکتبر 2025) را مختل خواهد کرد، که فدرال رزرو را در زمان حساسی برای سیاست پولی «نابینا» خواهد گذاشت. بدون این نقاط معیار، سیاست گذاران بخش مهمی از ابزارهایی را که برای هدایت نرخ بهره به آن ها متکی هستند، از دست می دهند. کسب وکارها، سرمایه گذاران و تحلیلگران نیز دید خود را از دست می دهند و یک نقطه کور نادر در روند بلندمدت سوابق اقتصادی آمریکا ایجاد می کنند. این وضعیت تاثیر بسزایی بر تحلیل ها و پیش بینی ها از آینده دلار آمریکا خواهد داشت.
در حال حاضر، لایحه جدید تامین مالی، دولت را تا پایان دی ماه (ژانویه) فعال نگه می دارد. اما مسئله اساسی، یعنی اعتبارات مالیاتی مراقبت های بهداشتی تحت قانون مراقبت مقرون به صرفه، حل نشده است. اگر قانون گذاران نتوانند به یک توافق دست یابند، کشور ممکن است در اوایل سال آینده با تعطیلی دیگری مواجه شود.
آینده دلار آمریکا؛ چه چیزی در انتظار است؟
در حالی که شرکت کنندگان بازار همچنان حدس می زنند کدام داده ها و چه زمانی در دسترس خواهند بود، تمرکز اصلی بر انتشار صورتجلسه FOMC در تاریخ 29 آبان (19 نوامبر)، پیش از انتشار شاخص های اولیه کلیدی فعالیت تجاری از PMIهای S&P Global خواهد بود.
چشم انداز فنی
شاخص دلار آمریکا (DXY) از زمانی که اوایل این ماه از مانع 100.00 عبور کرد، در حالت “اصلاح” باقی مانده است.
میانگین متحرک 200 روزه (SMA) حیاتی اکنون بلافاصله در سمت صعودی در 100.08 ظاهر می شود. عبور از این منطقه برای تغییر چشم انداز دلار به سمت سازنده تر و امکان پیشرفت های قانع کننده تر، حیاتی است. با این حال، بالاترین سطح آبان ماه (نوامبر) در 100.36 (15 آبان / 5 نوامبر) در ابتدا قرار دارد، سپس اوج هفتگی در 100.54 (8 خرداد / 29 می) و سقف اردیبهشت ماه (می) در 101.97 (22 اردیبهشت / 12 می) می آید. این سطوح فنی می توانند جهت گیری مهمی برای آینده دلار آمریکا فراهم کنند.
برعکس، میانگین های متحرک 55 روزه و 100 روزه در 98.48 و 98.28، به ترتیب، باید پیش از پایین ترین سطح هفتگی 98.03 (25 مهر / 17 اکتبر) حمایت موقتی ارائه دهند. در جنوب تر، کف سال 1404 (2025) در 96.21 (26 شهریور / 17 سپتامبر) قرار دارد، پیش از پایه بهمن ماه 1400 (فوریه 2022) در 95.13 (15 بهمن / 4 فوریه) و کف سال 1400 (2022) در 94.62 (24 دی / 14 ژانویه).
علاوه بر این، شاخص های حرکت مقداری از درخشش خود را از دست داده اند، اگرچه همچنان به سمت صعودی تمایل دارند: شاخص قدرت نسبی (RSI) از سطح 52 عبور می کند که نشان دهنده پتانسیل صعودی بیشتر است، در حالی که شاخص جهت دار متوسط (ADX) نزدیک به 19، یک روند نسبتا قوی را نشان می دهد.
در ادامه تحلیل تکنیکال، این نمودار به وضوح نوسانات و سطوح حیاتی شاخص دلار آمریکا را نشان می دهد.
این تصویر دیدگاهی جامع از تغییرات روزانه شاخص دلار آمریکا ارائه می دهد که برای درک روندهای آتی حیاتی است.
نتیجه گیری در مورد آینده دلار آمریکا
چشم انداز کوتاه مدت دلار آمریکا طی دو هفته گذشته تضعیف شده است و حرکت دقیقا به نفع آن نبوده است. با این حال، این ارز بدون حمایت نیست. تعدادی از مقامات فدرال رزرو همچنان لحنی تندروانه دارند و این موضع باید به محدود کردن میزان سقوط دلار در کوتاه مدت کمک کند. این وضعیت بر آینده دلار آمریکا تاثیرگذار خواهد باشد.
مسئله بزرگ تر اکنون پیامدهای تعطیلی بی سابقه دولت است. روی کاغذ، مبانی اقتصادی آمریکا همچنان به طور گسترده همسو به نظر می رسند، اما انتشار داده های از دست رفته باعث شده است سرمایه گذاران از طریق تصویری مبهم از اقتصاد کلان نگاه کنند. با به تاخیر افتادن، یا احتمالا از دست رفتن کامل گزارش های کلیدی، این انباشت داده ها می تواند پس از انتشار نهایی، وزن بسیار بیشتری از حد معمول پیدا کند و به طور بالقوه انتظارات را در مورد اقدامات فدرال رزرو در چند ماه آینده تغییر دهد. این عدم قطعیت می تواند چشم انداز آینده دلار آمریکا را پیچیده تر کند.
در حال حاضر، سیاست گذاران می گویند که عمدتا بر بازار کار متمرکز هستند. اما تورم از بین نرفته است؛ هنوز داغ تر از آن چیزی است که فدرال رزرو دوست دارد. اگر فشارهای قیمتی از خنک شدن خودداری کنند، مقامات ممکن است مجبور شوند سریع تر از حد انتظار به سمت کنترل تورم بازگردند. و این تقریبا به طور قطع به معنای فدرال رزرو محتاط تر خواهد بود، صرف نظر از اینکه رئیس جمهور ترامپ چه احساسی در مورد آن داشته باشد.
با توجه به تضعیف دلار آمریکا در هفته های اخیر، بازار همچنان تحت تاثیر مواضع متضاد مقامات فدرال رزرو و ابهامات ناشی از تعطیلی دولت و داده های اقتصادی از دست رفته قرار دارد. درک دقیق تحرکات بازار کار و فشارهای تورمی برای تعیین مسیر سیاست های پولی آینده و چشم انداز دلار آمریکا ضروری خواهد بود.
