این مقاله تحلیل می کند که چگونه بازارهای جهانی دیگر به محرک های سنتی پاسخ نمی دهند، بلکه تحت تاثیر گردباد هزینه های سرمایه ای (Capex) قرار گرفته اند. این تغییر بنیادین نتیجه یک سیاست صنعتی و سرمایه جهانی جدید است که در واشنگتن ظهور کرده و اقتصاد جهانی را به سمت سرمایه گذاری های عظیم در زیرساخت های هوش مصنوعی سوق می دهد، و نحوه عملکرد سرمایه و بازارها را در سراسر جهان بازآرایی می کند.
گردباد هزینه های سرمایه ای (Capex)
زمانی بودصادقانه بگویم، نه خیلی پیشکه یک تغییر مسیر شفاف در کاهش نرخ بهره از یک موضع تهاجمی به یک موضع حمایتی می توانست هر افت بازار S&P در روز پنج شنبه را تا وقت ناهار جبران کند. بازارها قبلا مانند سگ های فرمانبردار پاولوف عمل می کردند: زنگ سیاست را به صدا درآورید، شاهد رشد بازار باشید، و این روند را تکرار کنید. اما آن دنیا از بین رفته است. واکنش های قدیمی تحلیل رفته اند. یک افت ناگهانی در اواخر آبان ماه دیگر خریداران افت را با همان قطعیت پاولوفی دعوت نمی کند؛ در عوض، رژیم جدیدی را که ما در آن معامله می کنیم، آشکار می سازد، رژیمی که در آن تاثیر سیاست صنعتی و سرمایه جهانی بیش از پیش آشکار است.
بنابراین، بازیگران بازار جهانی در صبح های خود تحت چتر کاهش نرخ بهره رئیس ویلیامز قدم خواهند زد، اما این سرپناه شکننده است. احساسات در حال تثبیت شدن هستند، نه به معنای پرانرژی بودنبلکه بیشتر شبیه یک گلایدر که در حال گرفتن یک جریان هوای بالارونده شناخته شده است. و با توجه به اینکه مصرف کننده محبوب آمریکا باید روایت کلان این هفته را به دوش بکشد، همه ما به آن شعار معامله گران قدیمی بازمی گردیم: هرگز تمایل آنها را برای خرج کردن فراتر از منطق و پرتگاه های مالی دست کم نگیرید.
اما این فقط موج سطحی است.
سیاست صنعتی و سرمایه جهانی؛ شکل گیری مجدد بازارها
جریان عمیق ترآنکه هر بازار جهانی را به خود می کشدگردباد هزینه های سرمایه ای (capex) است که از ابر-دولت سیاست صنعتی جدید واشنگتن سرچشمه می گیرد. اجماع قدیمی واشنگتنتجارت آزاد، دولت غیرمداخله گر، جهانی سازی عدم مداخله گرانهبه پایان رسیده است. در جای آن، یک تخصیص دهنده عظیم صنعتی ظاهر شده که در لباس یک دموکراسی پنهان شده است: رژیم های تعرفه ای، یارانه های بازگشت تولید به داخل، اعتبار مالیاتی هوش مصنوعی، سرمایه گذاری استراتژیک، و یک سیستم سیاسی که در آن سیاست صنعتی و سرمایه جهانی به شکل راهبردی ادغام شده است.
و این تنها طوفان سرمایه گذاری جهانی واقعی این دهه را آزاد کرده است: یک گردباد هزینه های سرمایه ای (capex) مبتنی بر هوش مصنوعی با 3 تریلیون دلار هزینه پیش بینی شده، که نیمی از آن نیاز به تامین مالی در بازارهای اعتباری دارد. این حجم عظیم سرمایه گذاری، با وجود پتانسیل رشد، نگرانی هایی را نیز در مورد حباب هوش مصنوعی در بازارهای جهانی ایجاد کرده است.
این یک طوفان آمریکایی نیست؛ بلکه یک سیستم آب و هوایی جهانی است.
بازارهای جهانی دیگر حول محور داستان هزینه های سرمایه ای (capex) نمی چرخندآنها در درون آن قرار دارند، و از داخل دیواره چشم طوفانی که توسط سیاست، ژئوپلیتیک، و ضرورت شرکت ها مهندسی شده است، معامله می کنند. آنچه واشنگتن و سیلیکون ولی به راه انداختند دیگر یک پروژه آمریکایی نیست؛ بلکه به میدان گرانشی غالب بازارهای سرمایه جهانی تبدیل شده است. این تغییر بنیادین نشان دهنده همگرایی عمیق سیاست صنعتی و سرمایه جهانی است.
صورت های فلکی کلان قدیمیرشد، گزارش های تورم، سخنرانی های فدرال رزروهنوز در بالا سوسو می زنند، اما ستاره جدیدی که منحنی همه چیز از بازده اوراق قرضه آلمان تا نسبت TWD/USD را تغییر می دهد، همین گردباد هزینه های سرمایه ای (capex) است. شما آن را در پویایی های نقدینگی، در تقویم های انتشار اوراق، در مبادلات پایه بین ارزی، در ارزش گذاری های نیمه هادی آسیا، در دینامیک حلقه شوم ین، در اضطراب ابرمقیاس سازان کره، و در هر کالایی از مس گرفته تا فولاد درجه انتقال، احساس می کنید. این جریان جت جدید بازار است که در حال تقویت، گسترش، و دیکته کردن الگوهای آب و هوایی در تمام طبقات دارایی است، خواه سرمایه گذاران با پیش بینی آن موافق باشند یا نه.
این گردباد نحوه رفتار سرمایه را تغییر می دهد زیرا ساختاری است، نه چرخه ای. این یک “موضوع” نیست؛ بلکه یک ابر-طوفان سیاست صنعتی است که زنجیره های تامین جهانی، بازارهای اعتباری، و رهبری سهام را به مدارهای جدید می کشاند. در نتیجه، درک چگونگی تعامل سیاست صنعتی و سرمایه جهانی برای بازیگران بازار حیاتی است.
آسیا بیشترین آسیب پذیری را داردبازارهای آن دقیقا در جایی قرار دارند که آب گرم گردباد با جبهه سرد برخورد می کند. بازار اوراق قرضه ژاپن در حال کشف این است که نمی توان یک رژیم مالی پس از جنگ را در قرن هوش مصنوعی سرمایه بر بدون اینکه چیزی از هم بپاشد، اداره کرد. کره بین بودن به عنوان بانک حافظه ضروری جهان جدید و منطقه آسیب جانبی رئال پولیتیک تعرفه ای گیر افتاده است.
تایوان مانند یک قرارداد اختیار معامله ژئوپلیتیک بر اساس جریان اخبار هر روز معامله می شود. چین همزمان در حال رقابت برای رسیدن به زیرساخت هوش مصنوعی است در حالی که با کشش گرانشی حفره سیاه املاک و مستغلات خود مبارزه می کند. و آسیای جنوب شرقیسنگاپور، مالزی، ویتنامبه سرعت در حال بازطراحی شدن به عنوان بستر هر آنچه ایالات متحده نمی خواهد در خانه بسازد و هر آنچه چین دیگر نمی تواند بدون کشش سیاسی به صادرات آن تکیه کند، است.
در داخل گردباد، همبستگی ها از بین می روند. پوشش های سنتی کارایی خود را از دست می دهند. منحنی های نرخ بهره به دلایلی که هیچ ربطی به تورم ندارند، اما کاملا به فشار مالی مربوط می شوند، شیب دارتر می شوند. دلار انحرافات ناگهانی پیدا می کندضعف در خوش بینی به هزینه های سرمایه ای (capex)، قدرت در افت های ژئوپلیتیک، رفتار نامنظم هنگامی که بازارهای اعتباری سرفه می کنند. حتی کالاها دیگر مانند کالا عمل نمی کنند و شروع به عمل کردن مانند گزینه های ورودی برای زیرساخت هوش مصنوعی می کنند: فلزات انرژی زا، ترانسفورماتورها، گاز طبیعی، مس، آلومینیوم، حتی اورانیومهمه در حال قیمت گذاری مجدد حول همان گرداب هزینه های سرمایه ای (capex) هستند.
در همین حال، بازارهای سهام در حال یادگیری این حقیقت ناخوشایند هستند که گستردگی نمی تواند افزایش یابد مگر اینکه شکل گیری سرمایه نیز افزایش یابد، و شکل گیری سرمایه نمی تواند افزایش یابد مگر اینکه زنجیره های تامین و شبکه های انرژی برای حمایت از بار پروژه منهتن هوش مصنوعی تکامل یابند. این پیوند محکم بین سیاست صنعتی و سرمایه جهانی بیش از هر زمان دیگری آشکار است. به همین دلیل است که فناوری جهانی بی ثبات است، صنایع جهانی مورد تقاضا هستند، و شرکت های خدماتی جهانی مانند سهام رشدی با دوره طولانی و با یک عامل افزایش درآمد معامله می شوند.
مهم تر از آن، این گردباد روانشناسی را تغییر می دهد. معامله گرانی که هنوز به واکنش های قبل از سال 2020 تکیه می کنند”محور فدرال رزرو ما را نجات خواهد داد”، “تجدیدنظر در درآمدها تنها چیزی است که اهمیت دارد”، “ژئوپلیتیک سر و صدا است”اکنون در حال نواختن جاز با نت های یک اپرای قدیمی هستند. گردباد هزینه های سرمایه ای (capex) رژیمی است که به کسانی پاداش می دهد که زنجیره های تامین فیزیکی را ترسیم می کنند، نه انتزاعات مالی را. در این رژیم جدید، درک ارتباط پیچیده بین سیاست صنعتی و سرمایه جهانی برای موفقیت ضروری است.
کسانی که شبکه های برق را درک می کنند، بهتر از کسانی عمل خواهند کرد که مدل های عاملی را می خوانند. کسانی که می توانند تاخیر در ساخت و ساز انتقال را ارزیابی کنند، بهتر از کسانی عمل خواهند کرد که صرفا به نسبت های P/E خیره شده اند. کسانی که درک می کنند چگونه گسترش مراکز داده هوش مصنوعی شکاف اعتباری حاکمیتی را بازسازی می کند، بهتر از کسانی عمل خواهند کرد که هنوز درباره گران یا ارزان بودن فناوری بحث می کنند. ما از اینکه کلان اقتصادی درباره روانشناسی باشد به اینکه درباره زیرساخت باشد، تغییر کرده ایم. این جوهر معامله در داخل این طوفان است.
و به همین دلیل است که نوسانات به شکل متفاوتی عمل می کنند. حفره های هوایی عمیق تر، بازگشت ها تندتر، و سردرگمی نمایشی تر خواهد بود. بازارها در تلاشند تا آینده ای را تخمین بزنند که بر اساس تعهدات هزینه های سرمایه ای (capex) تریلیون دلاری بنا شده و هیچ موازی تاریخی جز بسیج زمان جنگ ندارد. آخرین باری که جهان شاهد یک برنامه بازسازی سرمایه در این مقیاس بود، در حال ساخت نیروگاه های هسته ای، بزرگراه های بین ایالتی، سیستم های فیبر نوری قاره ای، و مجتمع های هوافضا بود. سرمایه گذاران امروز باید نسخه مدرن آن را معامله کننداما با بدهی بیشتر، اجماع سیاسی ضعیف تر، و ریسک های به مراتب بالاتر.
در این گردباد، آسیا فقط واکنش نشان نمی دهدبلکه ابتدا شوک را جذب می کند. ارزهای آن فشار را تحمل می کنند. بازارهای سهام آن انتظارات رشد و لرزش های ژئوپلیتیک را همزمان قیمت گذاری می کنند. بازارهای اعتباری آن گشتاور را هنگامی که جریان های سرمایه تحت الگوی باد در حال تغییر دلار می پیچند، احساس می کنند. و سیاست گذاران آن مجبورند تثبیت کننده های ضد چرخه ای را در دنیایی به کار گیرند که ایالات متحده در حال اجرای شتاب صنعتی هم چرخه ای است. این پویایی بر نقش محوری سیاست صنعتی و سرمایه جهانی در شکل دهی به آینده بازارها تاکید دارد. به همین دلیل است که شاهد تغییرات روزانه، طلوع های کاذب، و آرامش با قیمت گذاری اشتباه هستیم. طوفان در حال عبور نیست. در حال سازماندهی مجدد بازارهای جهانی حول محور خود است.
حقیقت عمیق تر این است: بازارهای جهانی منتظر موج هزینه های سرمایه ای (capex) نیستندآنها از قبل در حال موج سواری بر روی آن، جاخالی دادن از آن، یا پرتاب شدن توسط امواج آن هستند.
ما دیگر بیرون از گردباد ایستاده و در تلاش برای نقشه برداری از آن نیستیم. ما از داخل دیواره های پر پیچ و خم آن معامله می کنیمقیمت گذاری دارایی ها در دنیایی که سیاست صنعتی و سرمایه جهانی نه تنها روندها را هدایت می کند، بلکه آینده ژئوپلیتیک را نیز شکل می دهد.
این سیستم آب و هوایی کلان جدید است. و ما همه اکنون در سایه آن معامله می کنیم.
این تغییرات نشان می دهد که بازارهای جهانی دیگر از بیرون به این گردباد هزینه های سرمایه ای نگاه نمی کنند، بلکه خود در مرکز آن قرار گرفته اند. این وضعیت نیازمند درکی عمیق از زیرساخت های فیزیکی و زنجیره های تامین جهانی است، زیرا عوامل سنتی اقتصادی جای خود را به پویایی های ناشی از سیاست های صنعتی و الزامات ژئوپلیتیکی داده اند که آینده بازارها و سرمایه های جهانی را بازتعریف می کنند.
