وال استریت این هفته شبیه به «تئاتر کبوترها» بود که در آن هر نشانه به طور عالی زمان بندی شده بود: PPI فرش قرمز را پهن کرد، و CPI آن را به یک نمایش مد تمام عیار برای پاول تبدیل کرد تا به سمت کاهش نرخ بهره فدرال رزرو حرکت کند. تورم مهار شده ظاهر شد—کشته نشد، اما به اندازه ای مهار شد که هیچ کس در بین تماشاگران از این که جانور زنجیرهایش را پاره کند، نترسید. و سپس، تقریباً به موقع، مطالبات بیکاری به بالاترین سطح خود در چهار سال گذشته رسید، یادآوری اینکه داستان واقعی کمتر در مورد قیمت ها و بیشتر در مورد بازار کاری است که شروع به فرسودگی کرده است. پرده بالا رفت، موسیقی اوج گرفت، و معامله گران برای پیشنهاد خرید سهام به رکوردهای تازه هجوم بردند، در حالی که بازده اوراق قرضه خزانه داری برای مدت کوتاهی به زیر 4% کاهش یافت، گویی در برابر اجتناب ناپذیر سر خم کرده است.
چشم انداز کاهش نرخ بهره فدرال رزرو
آنچه زمانی یک عمل متعادل کننده بین تورم و ایجاد شغل بود، به تولید یک طرفه تبدیل شده است. تندروها به کناره ها عقب نشینی کرده اند، کبوترها در مرکز صحنه قرار گرفته اند، و مأموریت بازنویسی شده به نظر می رسد که به کاهش نرخ بهره فدرال رزرو منجر شود. پس از اینکه بازنگری های حقوق و دستمزد، قدرت شغلی گذشته را از بین برد و گزارش های اخیر مشاغل غیرکشاورزی (NFPs) ضعیف ظاهر شدند، عملکرد فدرال رزرو دیگر مسئله “اگر” نیست، بلکه “با چه سرعتی” است. این یک رقص پردازی بداهه نیست—این یک سناریو است که از قبل در حال تمرین است.
تأثیر جهانی کاهش نرخ بهره فدرال رزرو
دلار مانند یک بدل معامله شد، یک نماینده برای سرعت کاهش نرخ بهره فدرال رزرو. بله، آن سقوط کرد، اما در همان محدوده هایی که تمام هفته به آن زنجیر شده بود. حرکات آن کمتر در مورد اعتقاد مستقل و بیشتر در مورد میزان تهاجمی بودن پاول در کاهش ها است. خارج از ایالات متحده، واگرایی داستان را واضح تر می کند: بانک مرکزی اروپا تعظیم کرده و اعلام کرده که کار انجام شده است، هرچند تعرفه ها یا کاهش تورم چین می تواند آنها را برای اجرای دوباره بازگرداند، در حالی که بانک ژاپن به افزایش نرخ ها اشاره می کند، یک چرخش داستانی که باعث می شود USD/JPY به منطقه 146 چشم بدوزد.
در همین حال، طلا اجرای دوباره را به سرقت برده و از اوج تعدیل شده با تورم سال 1980 خود فراتر رفته است. با عقب نشینی بازده ها و امتناع تورم از اوج گیری که راه را برای کاهش نرخ بهره فدرال رزرو هموار می کند، این فلز کمتر شبیه به یک پوشش ریسک و بیشتر شبیه به یک جایگزین است که ناگهان در کانون توجه قرار گرفته است. آن نه تنها به عنوان یک ذخیره ارزش بلکه به عنوان یک ذخیره اعتبار در دنیایی عمل می کند که در آن بانک های مرکزی در میانه نمایش در حال بازنویسی سناریوها هستند.
و همانطور که دستورات صحنه پاول بر یک سمت نمایش تسلط دارد و چشم انداز کاهش نرخ بهره فدرال رزرو تقویت می شود، هوش مصنوعی در حال بازنویسی کلیت قوس روایی فناوری است. اوراکل—بازیگر کهنه کاری که بسیاری فکر می کردند به نقش های فرعی تنزل یافته است—پس از امضای قراردادهای عظیم ابری مبتنی بر هوش مصنوعی، ناگهانی 36% افزایش یافت. تحلیلگران، که فرض می شد کتاب راهنما را در دست دارند، غافلگیر شدند گویی مدل های ارزشیابی آنها به دوران گذشته تعلق داشت. هوش مصنوعی فقط یک زیرداستان دیگر نیست؛ این یک اساطیر در حال شکل گیری است، جایی که رشد غیرخطی است و فرمول های قدیمی تحت نیروهایی فرو می ریزند که بازارها هنوز نحوه مدل سازی آنها را نیاموخته اند.
اکنون پرده بر روی یک چرخه تسهیل گری، با احتمال قریب الوقوع کاهش نرخ بهره فدرال رزرو، یک قلعه دلار با آجرهایی که یکی یکی فرو می ریزند، طلا که میراث خود را بازنویسی می کند، و هوش مصنوعی که از ماندن در محدوده های صفحات گسترده خودداری می کند، بالا می رود. هر پرده مانند یک تولیدی که تا حد کمال تمرین شده است، به پرده بعدی می پیوندد. اما بازارها خطر اعتماد به نفس بیش از حد را می دانند—وقتی انتظارات از یک اجرای بی نقص شکل می گیرد، حتی یک خط از دست رفته نیز می تواند تشویق را به سکوتی مبهوت کننده تبدیل کند.
بازارها در حال حاضر با سناریوی جدیدی روبرو هستند که در آن چرخش فدرال رزرو به سمت سیاست های انبساطی، دلار را تحت فشار قرار داده و طلا را به عنوان یک دارایی امن برجسته کرده است. همزمان، ظهور هوش مصنوعی به عنوان یک نیروی تحول آفرین، معادلات سنتی رشد در بخش فناوری را به چالش می کشد و سرمایه گذاران را وادار به ارزیابی مجدد مدل های خود در این چشم انداز در حال تغییر می کند.
