در آستانه گزارش CPI و در بحبوحه اختلالات داده ای، بازارهای مالی به شدت انتظار دارند که فدرال رزرو به سمت کاهش نرخ بهره فدرال رزرو حرکت کند. این پیش بینی بیشتر تحت تاثیر نگرانی ها از تضعیف بازار کار است تا تهدیدات تورمی، با وجود اختلاف نظرهایی در میان اعضای فدرال رزرو.
بازارها در حال ورود به گزارش CPI امشب هستند، شبیه خلبانانی که در مه پرواز می کنند — ابزارها تمام چیزی هستند که داریم، و نیمی از آنها حتی کار نمی کنند. با ادامه قطع داده های واشنگتن که اکنون وارد چهارمین هفته خود شده است، این انتشار CPI کمتر شبیه یک ایست بازرسی معمولی و بیشتر شبیه آخرین چراغ چشمک زن قبل از تاریک شدن دوباره رادار است. اداره آمار کار به اصرار رئیس جمهور از بلاتکلیفی اداری فراخوانده شده است، نه به این دلیل که جهان منتظر تعدیلات تامین اجتماعی است، بلکه به این دلیل است که فدرال رزرو طی چند روز آینده جلسه دارد و ترامپ کاهش نرخ بهره فدرال رزرو خود را می خواهد — و سریع. همین به تنهایی هر آنچه را که باید در مورد اینکه چه نوع عددی ممکن است “به طور تصادفی” ظاهر شود، به شما می گوید. یا رک تر بگوییم، نیازی به گوی بلورین نیست تا بدانیم این به کجا می رود — اجازه دهید فقط بگوییم هیچ کس روی یک غافلگیری صعودی شرط بندی نمی کند.
اجماع انتظار یک افزایش ماهانه 0.3% در هر دو شاخص اصلی و هسته ای را دارد، که نسبت به سرعت قبلی ثابت است و روی کاغذ تورم سالانه را نزدیک به 3.1% نگه می دارد. اما معامله گران در حال معامله بر اساس گزارش نیستند — آنها در حال معامله بر اساس سیاست، جلوه های بصری و فضای انتظارات سیاستی هستند. چه این عدد 3.0% باشد یا 3.2%، داستان یکسان است: تورم تهدید نیست؛ رشد شغلی تهدید است. بحث واقعی با پاول است، که اکنون به آرامی از حاشیه به او آموزش داده می شود که “هدف” تورم می تواند تا 3% یا بالاتر گسترش یابد — رویکردی که می تواند توجیهی برای تاخیر در کاهش نرخ بهره فدرال رزرو باشد و بسیاری در این بازی نیز به این ایده نزدیک می شوند.
صورت جلسات فدرال رزرو شکاف در صفوف را آشکار کرد — یک جناح تصمیم فدرال رزرو با توجه به بازار کار ضعیف شونده را می بیند که خواستار تسهیلات بیشتر است، در حالی که دیگری نگران است که تورم ممکن است درست زمانی که فدرال رزرو در حال کاهش است، دوباره اوج بگیرد. اما یک لحن غیرقابل انکار وجود دارد: کبوترها (طرفداران سیاست های انبساطی) مومنتوم دارند، و شاهین ها (طرفداران سیاست های انقباضی) ارتفاع خود را از دست داده اند. با توجه به اینکه بازارهای پول از هم اکنون دو کاهش نرخ بهره فدرال رزرو کامل را تا پایان سال پیش بینی می کنند، بعید نیست که عدد امشب آن مسیر را تغییر دهد. یک گزارش ملایم صرفا آنچه را که همه گمان می کنند، تایید خواهد کرد — چرخه تسهیلات دیگر گمانه زنی نیست، بلکه یک سیاست است.
کالبدشکافی خود گزارش پر از هیاهوی معمول خواهد بود: تعرفه ها در اینجا فشار می آورند، تخفیف های بلیط هواپیما در آنجا، قیمت خودروها رقص ثبات گربه مرده خود را اجرا می کنند. روایت به اصطلاح “تورم تعرفه ای” ماه هاست که اعتبار خود را از دست داده است. وزیر بازرگانی ژاپن اساسا آنچه را که معامله گران از قبل می دانستند تایید کرد — صادرکنندگان خودرو هزینه ها را تحمل می کنند. تعرفه ها ممکن است حاشیه سود را تغییر دهند، اما آنها CPI را جابجا نکرده اند. آنچه واقعا تورم را خنثی می کند، نشت آهسته از بخش مسکن و کار است — دو موتوری که فشار قیمت را زنده نگه داشته بودند. آنها در حال از دست دادن نیروی محرکه هستند، و فدرال رزرو این را می داند و فشار برای کاهش نرخ بهره فدرال رزرو افزایش می یابد.
برای بازارها، تابع واکنش بیشتر به ریتم مربوط است تا داده ها. یک گزارش داغ ممکن است یک تلاطم کوتاه ایجاد کند — یک جهش قدرت دلار، یک افزایش مکانیکی در بازدهی ها، شاید چند الگوریتم که به پیشنهاد S&P واکنش نشان دهند — اما جریان زیرین همچنان کبوترانه (حمایت کننده از سیاست های انبساطی) است. هر افزایش کوچکی در تورم موقتی تلقی می شود؛ هر کاهش کوچکی به عنوان تایید. سوگیری نامتقارن است: اعداد ضعیف به روایت کاهش نرخ بهره فدرال رزرو دامن می زنند، در حالی که اعداد قوی به سختی آن را خدشه دار می کنند. این همان چیزی است که وقتی معامله گران شروع به قیمت گذاری بر اساس رویکرد فدرال رزرو می کنند، نه وعده های آن، اتفاق می افتد.
در بازار ارز، دلار در حال حرکت بدون جهت بوده است — بیشتر ناشی از باد است تا اراده — و بیشتر قدرت اخیر خود را از ارزهای ضعیف تر قرض گرفته تا از داستان خود. ضعف ین پس از تغییر سیاسی ژاپن، و افت یورو ناشی از وضعیت فرانسه، به دلار آمریکا توهم سرزندگی بخشیده اند. اما در زیر، همبستگی ها در حال از بین رفتن هستند. نقش قدیمی دلار به عنوان پوششی در برابر ریسک از بین رفته است. شاخص VIX داستان واقعی را می گوید: ترس از سهام و تقاضا برای دلار دیگر با هم همگام نیستند. وقتی ریسک فروخته می شود، دلار دیگر به طور خودکار افزایش نمی یابد — نشانه ای قطعی از اعتماد ضعیف که می تواند فشار بیشتری بر کاهش نرخ بهره فدرال رزرو وارد کند.
پول هوشمند در حال ورود به استراتژی CPI با نوسان کم (short vol) اما تمایل به ریسک صعودی (long skew) است — شرط بندی بر این که گزارش با بی تفاوتی عبور خواهد کرد، نه با شوک. نوسانات سهام همچنان بالا است، اما پاداش ریسک واقعی به سمت اعتبارات و انتظارات رشد مهاجرت کرده است. بازی اکنون در مورد تنظیم دقیق است، نه قاطعیت. معامله گران در حال فروش حق بیمه (پریمیوم) به سمت مه هستند، با این اعتماد که هیچ چیز در عدد امشب آن را نخواهد شکافت و مسیر برای کاهش نرخ بهره فدرال رزرو هموار است.
و شاید این نهایت طنز این CPI باشد: بازار دیگر به آن به عنوان یک قطب نما باور ندارد. تعطیلی داده ها را خاموش کرده است، فدرال رزرو فیلم نامه خود را از پیش نوشته است، و خود اقتصاد به جای فریاد زدن، نجوا می کند. بنابراین ما گزارش را تماشا خواهیم کرد، به نقاط اعشار سری تکان می دهیم و ادامه می دهیم — زیرا آنچه اکنون این بازار را به حرکت در می آورد تورم نیست، بلکه نبود شفافیت و انتظار برای کاهش نرخ بهره فدرال رزرو است. CPI فقط نبض بیماری است که از قبل می دانیم آرام بخش دریافت کرده است.
اهمیت گزارش CPI در تصمیم گیری برای کاهش نرخ بهره فدرال رزرو
دیدگاه من
من اکنون کاملا خارج از جریان اصلی معاملات هستم. در حالی که اکثر بازار هنوز روی معاملات انتقالی (carry trade) دلار/ین متمرکز است، من توجه خود را به ین قوی تر و معاملات بازگشت سرمایه (repatriation trade) معطوف کرده ام. آن داستان در معرض دید بوده است، اما به نظر می رسد هنوز کسی آن را نمی خواند. بازدهی واقعی ژاپن در حال بهبود است، و جریان سرمایه ای که برای دو دهه به بیرون می رفت، ممکن است به آرامی در حال بازگشت باشد.
در مجموع، این مقاله به بررسی انتظارات و واکنش های بازارها نسبت به گزارش CPI و تاثیرات آن بر سیاست های پولی فدرال رزرو می پردازد. با توجه به عدم قطعیت های داده ای و رویکرد فعلی فدرال رزرو، دیدگاه غالب در بازار حاکی از حرکت به سمت تسهیلات پولی و کاهش نرخ بهره است. عواملی نظیر تضعیف بازار کار و بخش مسکن، به همراه نوسانات در بازار ارز، این باور را تقویت می کنند که فدرال رزرو به زودی مسیر انبساطی را در پیش خواهد گرفت و تمرکز بازارها اکنون بیش از ارقام تورمی، بر اقدامات پیش بینی شده از سوی فدرال رزرو است.
